Adres IP

Adres IP (z ang. Internet Protocol address) – unikalny numer przyporządkowany urządzeniom uczestniczącym w sieci komputerowej, wykorzystującym protokół internetowy IP. Adres ten umożliwia jednoznaczną identyfikację urządzenia oraz kierowanie ruchu sieciowego pomiędzy komputerami, serwerami oraz innymi urządzeniami połączonymi z siecią.

Adres IP występuje w dwóch podstawowych wersjach: IPv4 oraz IPv6. IPv4 jest starszą wersją, używaną szeroko od początku istnienia Internetu, i zapisuje adresy za pomocą 32-bitowej liczby binarnej, prezentowanej w formacie dziesiętnym jako cztery liczby oddzielone kropkami (np. 192.168.1.1). Z powodu ograniczonej liczby możliwych adresów (około 4,3 miliarda), pojawiła się konieczność wprowadzenia nowego standardu – IPv6. Wersja IPv6 korzysta z liczby 128-bitowej, co pozwala na praktycznie nieograniczoną ilość adresów. Adres IPv6 jest zapisywany za pomocą ośmiu bloków czterocyfrowych liczb szesnastkowych, oddzielonych dwukropkami (np. 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334).

Adresy IP dzielą się na publiczne oraz prywatne. Publiczny adres IP jest dostępny globalnie i pozwala na komunikację z urządzeniami w Internecie. Adres prywatny natomiast jest używany w lokalnych sieciach komputerowych i nie jest widoczny bezpośrednio z Internetu. Aby urządzenia z adresami prywatnymi mogły komunikować się z siecią globalną, wykorzystywane są mechanizmy translacji adresów (NAT – Network Address Translation).

Adresy IP mogą być przypisywane urządzeniom na dwa sposoby: statycznie (adres stały, przypisany ręcznie przez administratora sieci) oraz dynamicznie (adres przydzielany automatycznie przez serwer DHCP – Dynamic Host Configuration Protocol).

Znajomość zasad działania adresów IP jest kluczowa w kontekście zarządzania siecią komputerową, diagnostyki problemów sieciowych oraz zapewnienia bezpieczeństwa komunikacji w środowisku internetowym.